Ik ging bij deze 2 kinderen thuis aan de slag en al snel kwam hier via via een tweetal jongeren bij. Ik vond dit heel leuk om te doen, maar ik merkte ook dat ik mijn eigen ruimte en materialen miste om de behandelingen meer creatief en meer passend bij de belevingswereld van de kinderen en jongeren in te kunnen zetten.
Ik woonde destijds op een flat, maar mijn ouders stelden graag een slaapkamer in mijn ouderlijk huis voor mij ter beschikking. Die werd omgebouwd tot een huiselijke en gezellige praktijkkamer waarbij ik ook veel gebruik maakte van de grote tuin die bij het huis hoorde. Via een contact bij een basisschool en een kinderarts die mij via mijn Mind Magic-project hadden gevonden, kwamen er steeds meer kinderen mijn praktijk binnengedruppeld. Als snel nam de groei “via via” een vogelvlucht. Rond de klok werkte ik in de praktijk om aan de vraag te kunnen voldoen: 5 dagen per week van ’s ochtends tot ’s avonds. Veel kinderen kwamen voorbij, de praktijk raakte gevuld met psychologische spelmaterialen, handpoppen, yogamatten, ontelbaar veel bussen met glitters, verf én… uiteindelijk ook met “praktijkpuppy” Sammy. Een grote wens van mij. Zo maakte ik in deze eerste jaren mijn meters binnen uiteenlopende problematieken en met uiteenlopende cliënten, systemen, scholen en verwijzers. Hiervoor deed ik buiten de cliënturen om ontzettend veel zelfstudie, had ik veel overleg met andere zelfstandige orthopedagogen en psychologen, kreeg ik supervisie van een GZ-psycholoog, volgde ik vervolgcursussen en leerde ik vooral door het opdoen van de vele ervaringsuren in het contact met de kinderen en jongeren die ik in behandeling kreeg.